Het Westplein, gelegen tussen het Centraal Station, het stadscentrum en Lombok, is nu vooral een overgangsgebied. Een plek waar ooit iets was en weer iets gaat komen. Sarah stelt voor om deze ruimte te gebruiken. Zowel letterlijk door op de plek zelf een tijdelijk kunstwerk neer te zetten, maar ook figuurlijk door over de plek na te denken nu we in een overgangsfase zitten. Voor wie wordt het plein? Wat vinden we belangrijk? En wat hebben we met elkaar gemeen? Het kunstwerk van Sarah gaat bestaan uit wandelpaden waar je teksten en afbeeldingen vindt die verhalen vertellen. Deze verhalen putten uit de mythologieën en folklore van de verschillende culturen uit de wijk Lombok.

Sarah onderzoekt of deze culturele mythologieën en verhalen ook een rol kunnen spelen bij het opbouwen van een nieuwe relatie met deze plek. En of de natuur hier ook een actieve rol bij kan spelen. Mythen en sagen zijn van oudsher een manier om ons te leren omgaan met onze omgeving. Ze helpen ons om een weg te vinden in het leven. Om ons te herinneren aan wie we zijn, waar we vandaan komen. En misschien wel om ons in te laten zien wie we willen zijn. Sommige van deze mythen en sagen komen in meerdere culturen voor en zijn met elkaar verbonden. Zoals de mythe van de Boom des Levens, een symbool dat in vele culturen voorkomt en staat voor groei en verbinding. In Engeland kent men de Tree of Life, in Noorwegen de Yggdrasil en de Kalpavriksha in het Hindoeïsme. De levensboom kan daarom een inspiratie zijn voor De Groene Oase. Maar er zijn nog meer inspirerende voorbeelden die Sarah, samen met bewoners, gaat onderzoeken. Met als doel een kunstwerk te maken wat de diverse culturen van Lombok weerspiegelt en waar mensen de rust kunnen vinden om elkaar, al is het maar voor even, te ontmoeten.